“سپهر”، که به معنای آسمان و فضای بیکران است، همواره در نمایش و ارائه در فضای هنری و ادبی با رنگ آبی در ارتباط بوده است. این رنگ آبی، نمادی از آرامش و بی‌نهایتی است که در سپهر مشهود است.

در فرهنگ‌ها و ادبیات مختلف، آبی رنگی است که با مفاهیم معنوی، خرد و بی‌نهایتی گره خورده است. بسیاری از شاعران و نویسندگان، از این رنگ برای توصیف آرامش و زیبایی آسمان استفاده کرده‌اند.

همچنین، در فرهنگ عرفانی، آبی به عنوان رنگی که به معنویت و آرامش درونی اشاره دارد، شناخته می‌شود. سپهر آبی، تجسمی از آرامش و صلح است که در دل هر انسانی وجود دارد. این ارتباط عمیق بین سپهر و رنگ آبی، نشان‌دهنده تأثیرات روان‌شناختی و معنوی این رنگ در فرهنگ‌ها و ادبیات مختلف است.