گلفرنگ اولین نمونه ی بافته شده ی ترمه با نقش گل های فرنگی است.يكی از ويژگی هایی كه در طرح گل فرنگ چشم نوازی می كند و آن را به كاری منحصر به فرد مبدل كرده است وضوح، تنوع رنگ آميزی و جلوه ی بصری نقوش گلدان هایی است كه در ترنج ميانی و اطراف حاشيه قرار دارند.
“لاله گون” با رنگ سرخ زمینه اش ترکیبی خاص از بهاران ساخته. در شعر و ادبیات فارسی، “لاله‌گون” بودن نمادی از عشق، شور و خون است.
به عنوان مثال، شاعرانی مانند حافظ، سعدی و مولانا در اشعار خود از واژه “لاله‌گون” استفاده کرده‌اند تا تصویرسازی‌های جذاب و شاعرانه‌ای ایجاد کنند.
“جامی” در بیتی میگوید:
مرا بر هر زمین از دیده اشک “لاله گون” آید
دمد آنجا گل حسرت وز آن گل بوی خون آید
“حافط” نیز در بیتی میگوید:
حُسن تو همیشه در فزون باد
رویت همه ساله “لاله‌گون” باد
“سپهر”، که به معنای آسمان و فضای بیکران است، همواره در نمایش و ارائه در فضای هنری و ادبی با رنگ آبی در ارتباط بوده است. این رنگ آبی، نمادی از آرامش و بی‌نهایتی است که در سپهر مشهود است.
در فرهنگ‌ها و ادبیات مختلف، آبی رنگی است که با مفاهیم معنوی، خرد و بی‌نهایتی گره خورده است. بسیاری از شاعران و نویسندگان، از این رنگ برای توصیف آرامش و زیبایی آسمان استفاده کرده‌اند.
همچنین، در فرهنگ عرفانی، آبی به عنوان رنگی که به معنویت و آرامش درونی اشاره دارد، شناخته می‌شود. سپهر آبی، تجسمی از آرامش و صلح است که در دل هر انسانی وجود دارد. این ارتباط عمیق بین سپهر و رنگ آبی، نشان‌دهنده تأثیرات روان‌شناختی و معنوی این رنگ در فرهنگ‌ها و ادبیات مختلف است.
بهاران " وادی"
“وادی”، به معنای دره یا بستر رودخانه است.مناظری از زمین‌های خشک و صخره‌های کرمی رنگ که معمولا بوته هایی زیبا زینت بخششان شده اند. رنگ کرم در طبیعت، نمادی از پایداری و استقامت است و به زیبایی‌های بی‌نظیر زمین‌های بیابانی و کوهستانی اشاره دارد.
وادی‌ها، با سایه‌های ملایم و خاکی، حسی از گرما و آرامش را منتقل می‌کنند.صخره‌ها و شن‌های کرمی رنگ، تصویری از هماهنگی و توازن بین طبیعت و محیط اطراف خود را به نمایش می‌گذارند.
در ادبیات و هنر، رنگ کرم به عنوان نمادی از سادگی و زیبایی طبیعی به کار می‌رود.
بهاران " کرانه"
“کرانه”نقطه ای است که آسمان و زمین به هم می‌رسند، در ادبیات و هنر همواره نمادی از پایان و آغاز، و نیز مرز میان دو جهان بوده‌اند. کرانه‌ها جایی هستند که افق به تماشای زیبایی‌های طبیعت می‌پردازد و تغییرات روزانه را ثبت می‌کنند.
کرانه‌ها به طور معمول با ترکیب رنگهاب آبی و کرم، نمادی از گذر زمان و تحول پیوسته در جهان هستند. این مرزهای دیداری، بسته به زمان روز، فصل، و شرایط جوی، به صورت پالت‌های طبیعی از رنگ‌ها به نمایش درمی‌آیند که هنرمندان و شاعران را به الهام می‌کشند.
