ماهور نقشه ایست از انواع بته ها در کنار گلهای ظریف ماهور که روی گردشهای حلزونی شکل به دور ترنج مرکزی خودنمایی میکنند. در حاشیه طرح از بته های کشیده شده استفاده شده است که روی اسپیرال طراحی شده اند.
ماهور " لاله گون"
ماهور “لاله گون” در واقع نسخه ی قرمز رنگ طرح و نقش ماهور است.در ادبیات فارسی،”لاله گون” به خصوص در شعر، به عنوان استعاره‌ای برای توصیف رنگ قرمز یا حتی سرخوردگی، خون، عشق و احساسات شدید به کار میرود.
به عنوان مثال، شاعرانی مانند حافظ، سعدی و مولانا در اشعار خود از واژه “لاله‌گون” استفاده کرده‌اند تا تصویرسازی‌های جذاب و شاعرانه‌ای ایجاد کنند.
“جامی” در بیتی میگوید:
مرا بر هر زمین از دیده اشک “لاله گون” آید
دمد آنجا گل حسرت وز آن گل بوی خون آید
“حافط” نیز در بیتی میگوید:
حُسن تو همیشه در فزون باد
رویت همه ساله “لاله‌گون” باد
این واژه در ادبیات فارسی به خواننده کمک میکند تا احساسات و تصاویر زنده‌تری را تجربه کند و اغلب به عنوان نمادی از زیبایی، عشق و قدرت استفاده می‌شود.
ماهور " جیلان"
رنگ سبز نمادی از طبیعت، زندگی، رشد و تازه شدن است. “جیلان” نه تنها نام گیاهی سبز رنگ و زیبا که نامی دخترانه است و در زبان عربی به عنوان معادل “گیلان” به کار میرود.
این نام به‌عنوان نمادی از زیبایی طبیعی گیلان، ظرافت و لطافت دخترانه “جیلان” و همچنین ارتباطش با طبیعت و زندگی اشاره میکند.
از لحاظ فرهنگی و ادبی، می‌توان جیلان را به‌عنوان نمادی از زیبایی طبیعی و رنگ سبز را به‌عنوان پس‌زمینه‌ای از زیبایی‌های طبیعت در نظر گرفت. در اشعار و داستان‌ها، استفاده از این دو نماد می‌تواند تصویری از هماهنگی و تعادل بین زیبایی‌های طبیعی و زندگی ایجاد کند.
